Wanneer het even meezit als je diabetes type 1 hebt

Ken je dat? Van die kleine momentjes wanneer het even meezit wanneer je diabetes 1 hebt. Chill! 

Hieronder een rij aan zulke herkenbare momenten. Ik weet zeker dat je er veel herkent.

• Dat moment waarop je eindelijk een keer pizza of patat hebt gegeten zonder hypo of hyper achteraf / in de nacht

• Dat moment waarop je met je infuusdraad achter een deur bleef hangen, maar dit net op tijd door had waardoor je canule niet uit je lichaam is geschoten

• Dat moment waarop je een nieuwe sensor of canule inschiet en het géén pijn doet; kun je toch weer een paar dagen verder

• Dat moment wanneer je uit eten gaat, totaal niet weet wat je moet doseren voor al die hapjes, maar er toch uitkomt met goede bloedsuikers en/of nachtrust

• Dat moment bij je jaarlijkse controle waar je hoort dat het goed gaat of niet slechter gaat

• Dat moment wanneer je een hypo hebt en je hebt niks om het op te lossen, en iemand in je buurt heeft toevallig dextro’s

• Dat moment waarop je stress hebt omdat je door je vergoeding van sensoren heen bent omdat er eentje eerder is uitgevallen en je geen nieuwe krijgt van abbott of medtronic, maar een diabuddy er nog wel een voor je heeft liggen

• Dat moment waarop je uit eten gaat en tot je verbazing staan de hoeveelheid koolhydraten van iedere maaltijd op het menu 

• Dat moment waarop je bloedsuiker een langere tijd blijft dalen naar aanloop van een training of belangrijk moment op werk, maar hij nét op tijd weer bijtrekt.

• Dat moment dat je hoort dat jouw verzekeraar géén preferentiebeleid voert, waardoor je opgelucht je eigen bekende insuline kan blijven gebruiken waarvan je bekend bent met en vertrouwt op de werking ervan

• Dat moment waarop je willekeurig eens naar je TIR over de laatste dagen kijkt, en ineens 100% hebt zonder dat je het doorhad

• Dat moment dat je op vakantie bent geweest en je gemiddelde Time in Range niet extreem veel slechter was dan je reguliere routine thuis, ondanks dat je totaal geen routine had en vaak uit eten bent geweest; dubbel genieten! 

• Dat moment dat je in de nacht uit jezelf wakker wordt, voor de zekerheid je bloedsuiker even checkt en zo toevallig een naderende hypo of hyper kunt corrigeren voordat deze plaats heeft gevonden (met vervelende alarmen inbegrepen)

• Dat moment waarop je collega’s voorstellen om rondje te lopen vóór de lunch ipv nadat je gebolust hebt voor 4 boterhammen 😅

• Dat moment waarop je collega langskomt met een traktatie, precies op het moment dat jij een hypo hebt. Kom maar door! 

• Dat moment waarop je kennis maakt met een vreemde die zelf geen diabetes type 1 heeft, maar wél het verschil kent tussen type 1 en 2 qua oorzaak en behandeling (wat een verademing!)

• Dat moment waarop je precies op hetzelfde moment je sensor én canule moet wisselen in de ochtend, waardoor je eindelijk (vlak daarvoor) een keer écht naakt kunt douchen. Zeldzaam, maar o zo heerlijk. 

Ik had ook een lijst kunnen maken van wanneer het tegenzit, maar ik vond dit leuker en positiever 🙂 

Er zullen vast nog meer punten zijn, denk je niet? Heb jij nog herkenbare momenten waarop diabetes meezit? Laat het weten in de comments!