Wie te kampen heeft met diabetes type 1, kampt met een uitdaging. Ik zie mezelf als een diabeet met een bovengemiddelde hoeveelheid kennis op het gebied van voeding, fitness, diabetes. Met deze combinatie behaal ik vaak mooie bloedsuikers en een strakke HbA1c (35). Tot ik zo’n twee weken geleden tegen een onzichtbare muur aanliep, en ik het gevoel van ‘grip’ en daarmee zelfvertrouwen voor een korte tijd he-le-maal kwijt was. Dit leerde me opnieuw: de juiste mindset voor het managen van diabetes is cruciaal.

Oké, bloedsuikers van 25 mmol/l waren het ook niet, zoals jaren geleden nog wel regelmatig voorkwam. Maar toch voel ik me zéér teleurgesteld wanneer ik cijfers tussen de 12-15 haal. “Dát had ik toch kunnen voorkomen”, weet ik dan. Waarom lukt het me dan niet?!

Op dit punt blijkt toch dat (goede) mindset weer een cruciale rol speelt bij het grip krijgen op diabetes. Zo heb ik een aantal richtlijnen die passen bij mijn levensstijl en er zo voor zorgen dat ik strakkere bloedsuikers behaal, maar dat wil niet zeggen dat ze altijd even ‘makkelijk’ zijn om te volgen. Een simpel voorbeeld: ik weiger te snoepen uit de verpakking. Ik weet, als ik een hand chips neem, tenslotte niet wat ik exáct naar binnen krijg. En nu wil één hand misschien niet voor veel problemen zorgen, maar twee, of drie handjes is een ander verhaal. Zéker als de situatie ongunstig is… Je hebt bijvoorbeeld geen insuline bij je, je hebt net al gegeten, je kan op dit moment niet prikken, dat soort momenten.

Een ander voorbeeld: mijn avondeten, vaak rond 19:30, is meestal mijn laatste maaltijd. Dit zodat ik zeker weet dat er geen snelwerkende insuline of juist vertering-processen actief zijn in mijn lichaam, wanneer ik ga slapen.

Zo heb ik nog veel meer ‘richtlijnen’. Nu zie je al dat deze richtlijnen soms nogal je ‘vrijheid’ kunnen beperken. Af en toe is het best lekker om ‘mindless’ een hap te nemen van een snack, of om voor het slapen nog iets te snoepen. En dat is precies waar ik vorige week tegenaan liep: door het feit dat ik zo hard mijn best doe voor strakke bloedsuikers door o.a. deze richtlijnen, voelde ik me behoorlijk ‘gevangen’. Het gevolg hiervan? Op een andere manier zoeken naar het ‘gevoel van vrijheid’. Vrijheid alsof je ‘geen diabetes hebt’: Bloedsuikers op een lagere prioriteit, overmatig snacken, minder snel mijn suikers controleren. Met zo’n twee weken lang waardeloze bloedsuikers tot gevolg. Dit KAN NIET!

Een goede mindset voor diabetes: hoe?

Een juiste mindset en zelfvertrouwen met diabetes begint bij acceptatie van de conditie, daar ben ik heilig van overtuigd. Dit moest anders. Ik weet dat ik voorheen ‘beter in mijn vel zat’, dus ik weet ook dat ik weer uit deze situatie kon komen. Ik vroeg mezelf: “Waardoor zoek je meer vrijheid?” En antwoordde: “Omdat ik me door het altijd maar naleven van mijn richtlijnen gevangen voel”. Oplossing: een manier vinden zodat ik wél kan doen wat ik wil, mits verantwoord. In de voorbeelden van hierboven zou low-carb snacks een uitkomst kunnen zijn; of dat nou voor het slapen, of uit de verpakking is. Of een snack nemen waarvan je wél weet wat de inhoud is en daarop insuline gepast kan doseren.

Natuurlijk bestaat er niet iets als perfectie, maar streven naar een hogere levenskwaliteit terwijl je verantwoord omgaat met diabetes is wel het uitgangspunt!

Dit waren slechts willekeurige voorbeelden, maar het moraal van het verhaal is dat je mindset een cruciaal onderdeel is voor het met zelfvertrouwen omgaan met diabetes type 1. En hoewel je niets kunt doen aan het feit dat je de ziekte hebt, kun je wél wat doen aan het feit hoe je ermee omgaat.

En daarmee sluit ik deze eerste blog af!